برای خواندن به ادامه مطلب مراجعه کنید.
ژنوم گیج کننده ی سگ علتی است برای آن که چرا مطالعات پیشین با وجود آن که آشکار می کردند سگ ها از رام شدن گرگ ها به وجود آمده اند، اما آشکار نمی کردند که این واقعه کجا رخ داده است: شرق آسیا، آسیای مرکزی یا اروپا. ایده ی منشا گرفتن سگ ها از آسیای شرقی یا مرکزی، بیشتر بر پایه ی آنالیز DNA سگ های مدرن است در حالی که اروپایی بودن منشا سگ ها بر پایه ی مطالعه ی ژنتیکی سگ های ماقبل تاریخ استوار است. به نقل از Mietje Germonpre، دیرینه شناس موسسه ی سلطنتی علوم طبیعی بلژیک که در تیم پژوهش حضور ندارد، "این مقاله هر دو نوع داده را ترکیب کرده است" تا تصویر کامل تری از فرگشت (تکامل) سگ سانان ارائه دهد.
دانستن روند رام کردن گذشته ی دور انسان را روشن می کند. سگ ها احتمالا نخستین جانورانی بودند که اهلی شدند و راه را برای اهلی کردن دیگر گیاهان و جانوران هموار کردند.
در این مطالعه، Laurent Frantz از دانشگاه آکسفورد با همکارانش ژنوم یک سگ باستانی را که در گورستانی واقع در شهر Newgrange ایرلند یافت شده بود، گرد آوری کردند. پژوهشگران استخوان گیجگاهی سنگی شده ی سگ را شکافتند؛ جایی که به گفته ی Frantz، گوش داخلی را در بر دارد و DNA بسیار محافظت شده در آن قرار دارد.
گورستانی که سگ ایرلندی 4800 ساله در آن یافت شده است.
تغییر در ماهیت ژنتیکی
نسبت [هاپلوگروپ های] انواع میتوکندری هایی که سگ های اروپایی حمل می کنند در گذر زمان تغییر کرده است. سگ های باستانی اروپا و خاورمیانه، بیشتر دارای هاپلوگروپ C بوده اند. سگ های امروزی ساکن بخش های مختلف بیشتر هاپلوگروپ A را دارا هستند. این تغییر احتمالا نه به دلیل شانس، بلکه به علت آمدن سگ هایی از آسیای شرقی رخ داده است که در اروپا پراکنده شدند.
تفاوت نسبت هاپلوگروپ ها در بین سگ های باستانی و امروزی؛ n نشان دهنده ی تعداد ژنوم های مورد مطالعه است. اعداد زیر نمودار عمر نمونه ها را نشان می دهند.
هر گونه استفاده تنها با ذکر نام وبلاگ "زندگی و علم" به عنوان منبع مجاز است.
منابع:
