انتشارات دانشگاه ییل، اخیرا کتابی تحت عنوان "معمای جغد (The Enigma of the owl)" منتشر نموده است. این کتاب به قلم Mike Unwin و با تصاویر David Tipling، تنوع، زیبایی و اهمیت بوم شناختی این پرندگان شب پرواز شکاری را نشان می دهد.
به ادامه مطلب مراجعه کنید.
این کتاب مخاطبان را با 53 گونه از 200 تا 250 گونه جغد آشنا می کند و بر اساس محیط زیست و شهرت آن ها را تقسیم بندی کرده است. نویسنده، در گفتگو با نیویورک تایمز گفت: "هنگامی که یک جغد را می بینید حتی اگر علاقه ای به پرندگان نداشته باشید، حس می کنید چیزی ویژه و تقریبا مرموز را دیده اید... بیشتر جغد ها مخلوقاتی شب گرد هستند، که طبیعتا باعث می شود آن ها را بر خلاف هنجار روز گرد خودمان بدانیم".
همچنین، در مقایسه با سایر پرندگان، با وجود چشمان بزرگی در جلو سر [و نه طرفین- مترجم]، شباهت بیشتری با انسان دارد. این ظاهر انسان مانند باعث می شود که در آن ها حالاتی مانند ناراحتی، روشن فکری یا خشم دیده شود.
صفحه تخت صورت این پرنده، در حقیقت مانند یک دیش ماهواره کار می کند و باعث تقویت مستقیم صدا ها درون گوش جغد ها می شود. گوش های این جانداران، درست برخلاف اغلب مهره داران، به صورت نامتقارن قرار گرفته است و به آن ها امکان تشخیص دقیق حرکات طعمه را می دهد.
منبع: The New York time
(تصاویر همگی برگرفته از انتشارات دانشگاه ییل و احتمالا برگرفته از کتاب فوق الذکر می باشند).
