پژوهش جدید نشان می دهد که دست و پا های نخستین مهره داران چهار اندام، در 360 میلیون سال پیش، تفاوت ساختاری چندانی نسبت به باله های نیاکان آبزی این جانداران ندارد. این ایده با دیدگاه های سابق همخوانی ندارد.
به ادامه مطلب مراجعه کنید.
یافته ی جدید دیدگاه طولانی مدت ما را، مبنی بر این که پیدایش، مهره داران چهار اندام یا تتراپاد ها (Tetrapods) معلول افزایش تفاوت آناتومیک در اسکلت آن هاست، تغییر داد. پژوهش توسط دکتر مارسلو روتا (Marcello Ruta) از مدرسه علوم زیستی دانشگاه لینکلن و پروفسور متیو ویلز (Matthew Wills) از دانشگاه بت در بریتانیا انجام شده است. پژوهشگران کشف کردند که ماهی ها و چهار اندامیان نخستین با داشتن تفاوت آناتومیک کمی میان باله ها و دست و پا ها (limbs) تکامل یافته اند و در عین حال اسکلت آن ها از راه های گوناگونی ایجاد شده است (به این معنا که ابتدا به هم شبیه بوده اما بعد ها واگرایی پیدا کرده اند؛ درست بر خلاف ایده ی پیشین مبنی بر این که پیدایش دست و پا محصول واگرایی و تفاوت بوده است- مترجم).
یافته های منتشر شده در نشریه پیشتاز علمی palaeontology از پیش فرض طولانی مدت ما در مورد تکامل سرپیچی می کند (توجه کنید در این جا بخشی از الگوی تکامل در مد نظر است نه کل نظریه ی تکامل. باز هم اهمیت و تفاوت میان استثنا با ابطال مشخص می شود). عموما انتظار می رود که اگر جانداران صفات جدید یا اصطلاحا نوآوری های کلیدی (key innovations) بیابند که آن ها را قادر به بهره برداری از محیط کند نرخ تکامل و تنوع افزایش یابد. اعتقاد بر این است که چنین اتفاقی در مورد تکامل پرندگان از دایناسور ها افتاده است و بیشتر از همه، در مورد گذار از ماهی های باله دار به تتراپاد های دست و پا دار تصور می شد.
چنین تصور می شد که تکامل دست و پا با یک دنیای جدید از احتمالات برای تتراپاد ها رو به روست. بنابراین دانشمندان تنها به آزمایش این که گذار تکاملی از ماهیان به تتراپاد ها چگونه بوده است اکتفا کردند. برای این کار آن ها به تجزیه و تحلیل انواع متفاوتی از باله ها و دست و پا ها در شواهد فسیلی پرداختند.
منبع و خبر کامل در Science Daily
